Fyrirmynd.

Sæl verið þið!

Sagt er að allir þurfi að eiga sér fyrirmynd í lífinu.

Við sjáum það ríkulega á unga fólkinu sem sækist eftir að líkjast

fallegum og frægum og svo apar það upp klæðnaðinn, hárgreiðsluna

og eitthvað fleira í þessum dúr.Já þörfin er ríkuleg. Jesús sagði eitt sinn, 

lærið af mér,ég er hógvær og af hjarta lítillátur, samt var hann engin gúnga.

Sjálf á ég enga fyrirmynd hvað varðar klæðaburð og þess háttar.En það er samt 

ein persóna í Biblíunni, sem heillar mig mjög. Það er aðeins einn staður sem hann 

er nefndur þessi náungi.Hann hét Epafras og er nefndur í Kólossusbréfinu 4:12

og Kol.1:7.Hann er sagður elskaður samþjónn ,og berst jafnan fyrir yður í bænum sínum

til þess að þér megið standa stöðugir, fullkomnir, og fullvissir í öllu því sem er Guðs vilji.

Þann vitnisburð gef ég honum, stendur þarna, að hann leggur mikið á sig fyrir yður.

Þetta heillar mig! Epafras var maður bænarinnar,og lagði mikið á sig, hann hefur

örugglega verið úthaldsgóður í bæninni.Um hvað var hann að biðja?Hann var að 

biðja þess að fólkið stæði stöðugt í trúnni sinni á Guð, og fullvissir í því sem er

Guðs vilji. Það eru fleiri hetjur Biblíunnar sem eru verðir virðingar, en þessi maður

var ekkert að trana sér, og það heillar mig.

Munum eftir Epafrasi!