Stjörnurnar á andlitinu

KOmið þið sæl!

Þegar ég var um 15 ára gömul datt mér í hug að festa sjálf lysandi stjörnur í loftið í herberginu mínu,

að var ósköp fallegt í skammdeginu. Þetta hékk uppi nokkuð lengi.en svo fóru þær að hrapa fyrst ein og ein svo nokkrar og nokkrar. Og þær lágu oft við andlitið mitt á morgnana þegar ég vaknaði.En það merkilega var að ég var ekkert pirruð á þessu stjörnu hrapi.Eiginlega nokkuð fegin því ég fékk að mig minnir leið á þessu skrauti.Þessi stúlka í þessari frétt fór ekki eins vel og ég út úr hlutunum.Mínar voru sinn tíma í loftinu. En hún er með í andlitinu. Það er engu líkara en hún hafi rotast að vakna ekki við þessa aðgerð sem öllum finnst sársauka full,jafnvel mér sem hef bara séð þetta gert.Og myndi aldrei gera svona,enda komin yfir miðjan aldur.

Í fullri alvöru þá þurfum við öll að muna að við eigum bara eitt líf, og okkur ber að fara vel með það. Og  húðflúr er nokkuð sem erfitt er að losna við nema með öðrum álíka sársauka Við þurfum öll að vanda okkur og muna að vera skynsömLífið er of dyrmætt til að gera vitleysu.En ef okkur verður á þá er bara að byrja upp á nytt,með hjálp Guðs. Við gefumst aldrei upp þó móti blási.En við þurfum styrka föður hönd Drottins Guðs með okkur.

                                Bestu kveðjur úr Garðabæ.

                                                         Halldóra.

Vaknaði með 56 stjörnur á andlitinu