Valentínusar dagurinn.

Komið þið sæl!

Í dag er Valentínusar dagurinn, sér Amerískt fyrirbæri sem hefur náð fótfestu hér.En það sniðuga í stöðunni er að við hjónakornin opinberuðum þann dag 1986.Þá hafði þessi dagur ekki fest sig í  sessi hér,svo við vissum ekkert af þessu fyrr en löngu seinna. Þessi dagur sem tileinkaður er þessum Valentínusi er góð áminning til allra um að halda við ástinni.Ástinni sem var einu sinni eins og ganga á bleiku skyi,en hefur breyst í djúpa og sanna vináttu.Ef við tölum alltaf fallega hvort til annars og sínum það að okkur þykir vænt um hvort annað, og látum hinn aðilann vita að við elskum hann,þá erum við örugglega á góðri leið.Og þannig ættu allir dagar að vera,kærleikur og væntumþykja. Í okkar hjónabandi höfum við gert okkur far um að biðja saman, og það er nokkuð sem ymsum þykir erfitt að gera, en ég skal segja ykkur það að færir hjónabandinu og lífinu sjálfu ómælda blessun.Það vermir líka hjarta mitt í hvert skipti sem minn maður þakkar Guði fyrir að hafa gefið sér mig.Þannig er ástin,einhvernvegin svo falleg. Og ég kvet alla elskendur til að biðja saman og leggja alla hluti í Guðs hendur.

                                Guð blessi ykkur kæru vinir!

                                      Halldóra.