Rithöndin,persónu einkenni.

Sæl og blessuð öll!

Það er víst staðreynd að skriftarkunnáttu ungs fólks fer þverrandi. Hér áður fyrr lærði maður fyrst prentstafi svo þegar maður varð aðeins eldri skrifstafi.Og þá voru sérstakir tímar þar sem maður lærði að nota blekpenna.Sjálfri finnst mér falleg rithönd lysa innri manni að nokkru leiti.Þetta eru svona persónu einkenni,sem skemtilegt er að spá í. Um það leiti sem ég varð gagnfræðingur  var kennd skrift sem kallaðist formskrift, og nemendum stóð til boða ef þeir vildu. Ég fór og lærði þessa skrift, sem er einhverskonar sambland af skrifstöfum og skrautskrift. Og það eru heilu árgangarnir sem nota þessa skrift,allir skrifa eins. Og það finnst mér miður,það vantar persónutöfrana í skriftina. Sjálf nota ég þessa skrifstafi eða lykkjuskrift sem sumir kalla líka,en ég geri greinamun þar á.  Þá tölvan sé góð má ekki glata niðður skriftakennslu í skólum.Einu sinn var talað um lækna skrift,þeir skrifuðu svo illa, að það gat horft til vandræða.Það er önnur saga og ekki til eftirbreytni. Það er líka spurning hvort fólk verði ekki að vera sæmilega vel skrifandi  eins og lesandi til þess að undirrita ymsa pappíra? Það er svo margt gott sem við höfum í þessu lífi,sem má ekki glutra niður.Svona í restina vona ég að þessi dani spá ekki rétt að rithöndin sé smátt og smátt að hverfa.

      Megi þessi dagur færa ykkur allt það besta.

                           Í Guðs friði!

                                        Halldóra.

Rithöndin á undanhaldi