Nokkrar hugsanir yfir kaffibollanum.

Gleðilegt ár!

Hef verið að velta fyrir mér hroka og öfund,ekki af því að það sé svo spennandi efni,nei,en ég sé hvernig þessir lestir fara illa með fólk og ræna því gleðinni.Máltækið segir að hver er sinnar gæfu smiður,og það er örugglega rétt.Okkur er falið að fara með líf okkar eins og lítið fræ,sem sett er í mold,og það tekur tíma fyrir það að vaxa.Sum fræ eru fljót sprotnari en önnur.Svo eru 0nnur fræ lengi að verða sú jurt sem því var ætlað og þurfa að bíða í moldinni uns rétti tíminn kemur.Það má segja að þannig er það líka með ungt fólk,það þráir svo heitt að verða fullvaxta jurt og vill hjálpa til við vöxtinn.Sennilega af því að þau sjá hrað sprotnu fræin verða blóm á undan  sér.Og þá kemur öfundin og hrokinn stundum inn.Sem er mjög slæmt fyrir alla,því við eigum að samgleðjast þeim sem vel gengur.Okkar gæfa kemur,ef við önnumst litla fræið okkar vel!

Öfund og beiskja fara illa með hjartð okkar,það verður kalt og hart,í staðin fyrir að vera heitt og mjúkt og fullt af kærleika.Sá sem sáir niður kærleika og gleði þar sem hann fer sýnir þannig að hann hefur annast fræið sitt vel.Lífið getur verið mjög gott og yndislegt,og er það oftast,en það  dimmir stundum og þá er gott að geta verið vinur!Þó að litla fræið sé aðeins sein sprotnara en önnur fræ,getur það orðið mikið og fallegt fræ og notið hamingjunnar sem því var ætlað og um leið blessun og gleði inn í líf annarra.Í helgri bók stendur að allt hafi  sinn tíma.Förum vel með þennan dýrmæta tíma,önnumst vel um fræið sem okkur var fengið,öfundum engann,verum auðmjúk,breiðum út góðmennsku og gleði þar sem við förum.

 

Guð gefi okkur öllum gleðilegt nýtt ár!

                    Halldóra Ásgeirsdóttir.