Gömul hjón

Góðan dag!

Á ákveðnu tímabili í lífi mínu, kynntist ég gömlun fallegum hjónum.

Þau voru mjög yndæl og elskuleg, en konan var farin að kalka mjög

mikið, og sagði alltaf sömu setninguna aftur og aftur.Ef hún lagði

eitthvað til málanna var það alltaf Halldóra, ég er hálf norsk, þetta 

endurtók hún í sífellu.Þetta var að vísu allt í lagi fyrir mig, en blessaður

maðurinn hennar var greinilega orðinn þreyttur á þessu stagli sí og æ.

Svo féll hún frá í hárri elli, en ég hélt áfram að heimsækja þennann

aldna vin minn.Við ræddum eilífðar málin mjög mikið.Kvöld eitt, þegar

ég var heima, og ég hélt að enginn væri á ferð sökum ófærðar og

óveðurs, var bankað, og úti stóð þessi aldurhnígni vinur minn.

Hann vatt sér strax að erindinu,og sagði, ég er kominn til að opna hjarta

mitt fyrir Jesú.Við settumst niður og ég leiddi hann til Jesú þessa kvöldstund.

Svo sagði ég honum að hann væri orðinn ríkisborgari í Guðs ríkinu.Eins

og Biblían segir, þér eruð ekki framar gestir og útlendingar, þér eruð 

samþegnar hinna heilögu og heimamenn Guðs.Og það var svo margt 

stórkostlegt sem gerðist þarna.Hann gat fyrirgefið í fyrsta sinn.Hann hafði

verið svikinn þrettán ára gamall, og það var eins og skuggi á lífi hans, en

á þessari stundu kom gegnumbrot, og hann fyrirgaf .Hann var að upplifa nytt frelsi

þarna.Og ég man þegar hann fór frá mér út í óveðrið, hann var eins og unglingur

hann hafði eignast innri frið,Jesús var orðinn vinur hans og svo hafði hann

fengið borgara rétt í ríki Guðs.Uppfrá þessari stund kom hann eins oft í kirkju

og hann gat, en ellikerling gerði honum erfitt fyrir.Og mér fannst það svo

gott þegar hann yfirgaf þennan heim, að ríkisborgara réttindin voru í lagi.

 

           Guð blessi ykkur í dag.

                                         H.
 

Athugasemdir

[Ágúst Valgarð Ólafsson (IP-tala skráð) 7.2.2008 kl. 02:33]

Þetta er góð frásögn Halldóra og uppörvandi.  Jesús kom til að gefa okkur frelsi - hugsa sér að eyða stærstum hluta ævinnar í hlekkjum án Jesú - þvílík lausn að losna svo loks!

Bestu kveðjur, Ágúst