Eitt mannorð.

Góðann dag!

Hef verið að velta því fyrir mér  núna síðustu daga, hvað gott mannorð er mikils virði.

Kanski vegna þess að ymsir frammá menn út í hinum stóra heimi, hafa verið að dúlla sér í einu og öðru misjöfnu, sem hefur fellt þá á einu bretti, og mannorðið hefur borið hnekki.Sumir hafa jafnvel ekki borið sitt barr eftir það.Biblían nefnir það á einum stað, eftir því sem ég best veit, hvað mannorðið er dyrmætt.Og segir, betra er gott mannorð en góð ilmolía, sem á nútíma máli þyðir, betra er gott mannorð, en syndarmennska.

Hitt er svo að hafi maður syndgað, er náð Guðs til staðar, en gagnvart mönnum er oftar en ekki

erfitt að hreinsa mannorðið sitt.Við eigum nefnilega bara eitt mannorð! Stundum finnst mér að við hin kristnu munum ekki eftir þessum þætti lífsins, og högum okkur ekki eins og við séum börn konungsins himneska. Kanski hugsar fólk, ja, það sér þetta enginn, eða þetta er allt í lagi.En viljum við særa Drottinn okkar og frelsara? Smá lygi gerir ekkert til  er ein hugsunin, en við þurfum að vera á varðbergi  því óvinurinn reynir allt hvað hann má til að slæva samviskuna. Verum heldur minnug þess að Drottinn þarf á okkur að halda, til að breiða út ljósið hans.Við getum aldrei verið að hálfu leiti í ljósinu ,og að hálfu leiti í myrkrinu. Er ég of harðorð? Ef þér finnst það skaltu opna Biblíuna

og kynna þér allt um náð Drottins, sem er ný á hverjum degi!

 

       Kær kveðja til þín frá mér!

                               Halldóra Ásgeirsdóttir