Hvernig fagnaðarerindið breiddist út.

Komið þið sæl!

Páskahátíðin er að renna sitt skeið þetta árið, en sigurhátíðin, sem sé upprisu hátíðin  er kraftur

kristninnar.Undanfarið hef ég verið að skoða hvernig fagnaðar erindið færðist yfir Evrópu á dögum Páls postula út frá Biblíulegum skilning.Og það kom bysna margt fróðlegt í ljós, sem ég ætla að deila með þér í dag.

 Koma Páls postula til borgarinnar Þessalóniku markaði tímamót í starfi hans og boðun.Því fagnaðarerindið kom til fólksins eins og ferskur vindblær þegar hann flutti það í borginni Þessalóniku og Filippí.Svo var það að nótt eina byrtist honum syn, sem gaf til kynna að hann skyldi halda til Makkedóníu.ferðin þangað markaði þáttaskyl í sögu kristninnar, því nyjar lendur opnuðust, og kristin trú var ekki lengur bundin við neina sérstaka álfu, heldur skyldi veröldin öll fá að heyra fagnaðarerindið.Hér var nytt upphaf,hér voru tímamót, boðun fagnaðarerindisins var hafin í Evrópu.

Þessalónika gengdi lykilhlutverki  í útbreiðslu fagnaðarerindisins, vegnagreiðra samgangna.Það var keppikefli hjá Rómverjum að hafa sem besta vegi.því gott vega kerfi gat komið sér vel  þegar flytja þurfti herlið.góðir vegir hlykkjuðust um heimsveldið og voru margir þeirra í þjóðbraut.Aðalgatan í

Þessalóniku var gengdi  lykilhlutverkinu var hluti þessarar miklu þjóðbrautar.

Páll predikaði af krafti og þeir voru margir er snérust til kristinnar trúar fyrir orð hans, og fræðibæpkur telja að  þessi boðunartími Páls hafi ekki verið svo langur.Jafnvel er talið að tíminn hafi verið um þrjár vikur.Kristin boðun þarf ekki að taka  langann tíma uns árangur kemur í ljós, árangur verður  oft með undraverðum hætti á stuttum tíma, oft skjótari en eftir mikla fræðslu, og tímafreka.

En kraftur sjálfs fagnaðarerindisins  flutti það með ógnar hraða um víða veröld.Þessalóniku menn voru nýstígnir upp úr heiðindómi sem þeir voru fæddir í, og höfðu búið við alla tíð.Kristinn söfnuður varð því eins og eyland fyrir þá sem gengu veg helgunarinnar.Hættan á að þetta fólk félli synd fyrir losta og lausung, sem var talsverð á þessum slóðum, og vofði yfir.Þetta þyddi einfaldlega að, ef kristinn maður syndi ekki framför í helgun, var eitthvað bogið við líf hans.Líf kristinns manns átti

að vera óslitin sigurganga til helgunar .Það sem vekur athygli mína er að þetta ágæta fólk lagði sig fram um að lifa kristilegu líferni, því það trúði að það myndi lifa það að Jesús Kristur kæmi aftur hingað á jörð.Sumir tóku þetta svo alvarlega að þeir hættu jafnvel að vinna og gerðu ekkert annað en að stara til himins.Þeir urðu aðhláturs efni  og byrði fyrir söfnuðinn því þeir hyrtu ekki um að framfleyta sér og sínum.Páll hafði í nógu að snúast að leirétta þetta fólk og að bíða efndurkomu Drottins  sé best að hver sinni sínu starfi, afli sér og sínum sómasamlegs viðurværis með heiðri og sóma, og þjóni náunga sínumí kærleika.Að kristin trú ætti fremur að styrkja menn en veikja þá.

Læt þennan fróðleik nægja núna, en minni á að Biblían er spennandi bók!

                             Kveðja til þín frá mér

                                    Halldóra.