Meðfram Þingvallavatni

Komið þið sæl öll og gleðilegt sumar!

Þegar við horfum til sumarsins finnum við í hjartanu einhverja alveg einstaka og hlyja tilfinningu.

Tilfinningu um að eitthvað gott sé að koma.Og eftir harðann vetur eru þessar tilfinningar sælli en ella.

Allavega hjá mér.En,það fer ekki alltaf eins og við vonuðum,veðrið verður kanskio ekki eins og við þráðum,já, eða við fenugum ekki frí á einhverjum óskatíma. Ég man eftir svoleiðis hjá okkur,það var þegar hann var skikkaður í frí í júní, og strákarnir ekki einu sinni búnir í skóla.En viti menn,þetta var besti sumar mánuðurinn það árið.Þegar hinir komu í sína sumarbústaði í sínu fríi á óskatímanum kom rok og rigning.Svo sumir hlutir sem viðast slæmir geta bara orðið þeir bestu!

Svo var það nú á dögunum að við hjónakorn gengum meðfram Þingvallavatni,spottakorn í afar fallegu veðri, að mér varð litið niður fyrir mig, en þar var fiður hrúga  í einum haug,eins og raðað hafi verið af

listamanni.Þegar betur var að gáð lá í miðjum haugnum dauður spói.Og það var greynilegt að  það hafði ránfugl ráðist á hann, og etið úr honum hjartað, og skilið allt hitt óhreyft.Mér fannst þetta vera miskunnarlaust.Blessaður spóinn var örugglega rétt nybuinn að tilla sér á Íslenska grund, dauðþreyttur eftir langa ferð.En þetta talað rosalega sterkt til mín, á þann hátt að þegar sumarið kemur slakar fólk á.En við meigum ekki slaka á í samfélagi okkar við Guð, því þá er hætta á að

það gerist eins og með spóann að hinn illi svæfi trú okkar og dragi okkur frá Guði.Látum það ekki gerast!

 Í sumar byrjun kvet ég okkur öll að halda okkur fast við Drottinn,lesa Biblíuna  okkur til blessunar

og vera staðföst í honum!

            Kær kveðja í sumarbyrjun, og ég kveð með með hinn fallegu íslensu kveðju

                                             Bless

 

                                               Halldóra.