Hlupu út á flugbrautina á Keflavíkurflugvelli

Góðan dag!

Fyrir mörgum árum var ég stödd austur á fjörðum,þá ansi mikill snjór og hálka.Börnunum til gleði.

Í þeim firði sem ég var stóð risa vörubíll og hár eftir því.Nema hvað hann stóð í brekku við hús í bænum.Þegar ég eitt sinn átti leið þar hjá sá ég barn koma á fullri ferð niður þessa brekku á snjóþotu

og renndi sér undir þennan ria vörubíl.Ég missti  andann eitt augnablik, og hjartað fór niður í skó!

Krökkunum fannst þetta skemmtilegt.

Mér einhvern veginn datt þetta atvik austur á fjörðum  í hug, er ég las þessa frétt.

Ætluðu þeir að beigja sig ef það kæmi þota? Það er svo margt sem maður skylur ekki í þessum heimi.

En við erum nú öll fædd með einhverja vitglóru, vel flest, en þarna hefur það dottið út. Á því sést hvað þetta er alvarlegt brot  miðað við þá refsingin gæti orðið þung.

Hins vegar ef menn eru leiðir á lífinu þá er miklu betra að fara upp í Heiðmörk og fá sér göngutúr,það hressir bætir og kætir ,eins og kaffið!

En afhverju tveir í einu? Voru þeir að styrkja hvor annan í vitleysunni? V ar kanski annar þeirra að reyna að stöðva hinn? 

Æ, maður á ekki að gantast með þetta enda graf alvarlegt mál.Og eflaust þeir í annarlegu ástandi.

En það er fráleitt að þeir hafi talið sig vera að missa af næstu vél:-) 

 

                  Kær kveðja í dag       Halldóra.
 

                          
 

Hlupu út á flugbrautina á Keflavíkurflugvelli