Hlupu út á flugbrautina á Keflavíkurflugvelli

Góðan dag!

Fyrir mörgum árum var ég stödd austur á fjörðum,þá ansi mikill snjór og hálka.Börnunum til gleði.

Í þeim firði sem ég var stóð risa vörubíll og hár eftir því.Nema hvað hann stóð í brekku við hús í bænum.Þegar ég eitt sinn átti leið þar hjá sá ég barn koma á fullri ferð niður þessa brekku á snjóþotu

og renndi sér undir þennan ria vörubíl.Ég missti  andann eitt augnablik, og hjartað fór niður í skó!

Krökkunum fannst þetta skemmtilegt.

Mér einhvern veginn datt þetta atvik austur á fjörðum  í hug, er ég las þessa frétt.

Ætluðu þeir að beigja sig ef það kæmi þota? Það er svo margt sem maður skylur ekki í þessum heimi.

En við erum nú öll fædd með einhverja vitglóru, vel flest, en þarna hefur það dottið út. Á því sést hvað þetta er alvarlegt brot  miðað við þá refsingin gæti orðið þung.

Hins vegar ef menn eru leiðir á lífinu þá er miklu betra að fara upp í Heiðmörk og fá sér göngutúr,það hressir bætir og kætir ,eins og kaffið!

En afhverju tveir í einu? Voru þeir að styrkja hvor annan í vitleysunni? V ar kanski annar þeirra að reyna að stöðva hinn? 

Æ, maður á ekki að gantast með þetta enda graf alvarlegt mál.Og eflaust þeir í annarlegu ástandi.

En það er fráleitt að þeir hafi talið sig vera að missa af næstu vél:-) 

 

                  Kær kveðja í dag       Halldóra.
 

                          
 

Hlupu út á flugbrautina á Keflavíkurflugvelli

Dyrmætara en gull.

Góðan dag gott fólk!

 

 Þótt líkami mansins væri þakinn sárum og hann gæti ekkert heyr,séð sungið eða talað, já ekkert gert

 nema beðið í krafti trúarinnar væri hann samt fær um að inna af hendi það sem mikilvægast er þ, e,

 hann gæti hreyft armleggi Guðs sem styrir öllum heiminum og öllum hlutum.Þessi stórkostlegi möguleiki stendur þér alltaf til boða, hvernig sem ástatt er fyrir þér.

    Notfærðu þér það!

 

                                 Guð blessi þig bak og fyrir

                                      Halldóra.

Guð og bænasvör

Sælt veri fólkið!

Eftir mikið jaml og japl og fuður hér á blogginu mínu, er kominn tími til að róa sig niður.Í dag ætla ég að

skrifa svolítið um Móse karlinn.Merkilegur maður samt.Hann hitti Guð! Og samkvæmt orðinu eru það nú ekki margir sem fá það.Aftur á móti hefur Jesús byrst nokkrum útvöldum bæna hetjum af og til.

En þegar Guð kallað Móse til fundar við sig,þá sagði hann: Komdu til mín uppá fjallið og dveldu þar!

Og þannig byrjaði þetta allt saman,þegar Guð lét Móse hafa steintöflurnar,lögin og boðorðin sem ég hef skráð til að leiðbeina sagði Guð.

Mér finnst það svo heillandi að Guð kallaði Móse til sín uppá fjallið, af því að hann átti erindi við hann!

Ég trúi því að þegar ég tek mér stund frammi fyrir Guði,þá eigi hann erindi við mig líka.Ekki bara ég við hann! Bænir okkar eru oft óskir okkar en ekki fyrir bæn fyrir okkur sjálfum eða öðrum. En mér finnst þetta einmitt svo heillandi, að Drottinn  hefur rödd. Sem þyðir hann talar. En þá verður það að gerast sem gerðist með Móse við verðum að fara og dvelja  hjá  Drottni.Fyrir mig er þetta bæði spennandi og stórkostlegt í senn.Og þessum Guði vil ég fylgja og þjóna. Og ég hef upplifað bænasvör sem hafa verið afgerandi.Það kallast kanski árángursrík bæn. Ég er stundum mjög áhyggjufull yfir ymsu sem gerist í lífi mínu, og líður illa,en þá er svo gott að meiga koma fram fyrir Guð og tala við hann um það sem íþyngir manni.Biblían lysir samtali Móse og Guðs og segir að þeir hafi talað saman eins og maður talar við mann! Frábært! Guð talar þannig að maður skylur hvað hann er að fara.  Í gærkvöldi

 

var ég að tala um hluti við Guð sem íþingdu mínum hug og hjarta.Svo var ég að ræða við Guð ,þá allt í einu kom innri rödd og sagði: Ég er búinn að taka þetta að mér, ég hef heyrt bænina þína, og síðan kom friður.Svona friður sem Biblían kallar "æðri öllum skilningi" frið.

Kvet ykkur til að biðja þannig, það gerist kanski ekki strax að við komumst á þann stað að þekkja þessa rödd, en æfingin skapar meistarann.

  Biðjið og yður mun gefast!

                                   Bestu kveðjur

 

                                        Halldóra.