Þá varð ég reið -kynferðislegt ofbeldi

Komið þið sæl!

Ég er ekki vön að blogga um annað en það sem tilheyrir kirkju og kristni.En nú ætla ég að fjalla um kynferðislegt ofbeldi.Af því að ég varð vitni að því hvernig maður misnotaði  sér aðstöðu sína. Ég var stödd á ákveðnum stað innan um fólk sem ég þekkti ekki neitt.Þannig var að ég sat nálægt þessu fólki.

Það var líf og fjör  og þau með áfengi. Á einum tímapúnkti kallað eldri maður í unga fallega stúlku og bað hana að standa hjá sér þar sem hann sat við borð,ásamt fleira fólki.Ekki veit ég hvort einhver tengsl voru milli hans og stúlkunnar,en finnst það líklegt (kanski var hann afi hennar) Í fyrstu byrjaði hann að tala fallega um hana og hæla henni við borðfélaga sína.Og hún stóð hjá þeim og brosti feimnislega. En svo fór þessi maður að strjúka henni um bakið og klappa henni um leið og hann hældi henni,svo fór hann með hendina á staði þar sem hann á ekkert með.Hann  snéri þannig að ekki sást aftan að þeim, svo hann notaði þetta tækifæri til að þukla. Ég fylgdist með stúlkunni, sem hafði verið brosandi og átti sér einskis ills von. Svipur hennar varð allt í einu eins og hún fengi æluna uppí háls,en yrði að kyngja henni. Ég varð allt í einu svo reið,og hugsaði í fljótu bragði hvernig ég gæti komið henni til hjálpar,en því miður ég sá enga leið.

Þetta atvik hefur ekki farið úr huga mínum síðan og ég finn svo til með þessari stúlku, sem gat ekki farið í burtu.Það var búið að bá til kringumstæður af fullorðnum manni, til þess að gera henni illt.

Eruð þið hissa þó ég sé reið? Ég veit að margar konur og stúlkur verða fyrir þessu ofbeldi,þvi miður.

Hvað er hægt að gera? Hvað hefði ég getað gert? Ég finn mig seka að hafa ekkert getað gert.

En þessi stúlka á samt samúð mína alla.

                                       Kveðja  og blessunar óskir

                                                  Halldóra.

Athugasemdir

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 30.6.2009 kl. 20:44]

Sæl Halldóra mín

Þú hefðir betur farið til þeirra og gefið honum á kjaftinn.

Ég varð vitni af því að stúlka var niðurlægð svona á vinnustaðnum mínum. þá var ég sjálf búin að þola kynferðislega áreitni í næstum tvö áratugi. Ég æddi í áttina að stráknum og reifst og skammaðist við hann og þreifaði á stað á honum til að vita hvernig honum þætti að aðrir kæmu svona fram við hann. Margir strákar voru í kringum hann og voru að hlæja af þessu með honum og einn sagði að mér kæmi þetta ekki við. ég svaraði að mér kæmi þetta við og fór til verkstjórans og klagaði. Ég var svo hryllilega reið að horfa uppá þetta. Vildi óska að einhver hefði viljað hjálpa mér svona svo hryllingnum sem ég þurfti að ganga í gegnum hefði stöðvast miklu fyrr.

Guð veri með þér

Kær kveðja/Rósa

[Halldóra Lára Ásgeirsdóttir, 30.6.2009 kl. 23:12]

Rósa mín!

Veistu það er bara ekki til í mínum huga að gefa fólki á kjaftinn.

En ég hefði viljað get gert eitthvað.

Vertu Guði falin

      Halldóra.

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 1.7.2009 kl. 10:17]

Sæl og blessuð

Maðurinn hefði samt átt það skilið mín kæra.

Hef verið fórnarlamb svona manna og er illa brennd og skemmd. Gigtlæknirinn minn sagði mér að fólk með forsögu eins og ég fengjum frekar vefjagigt en aðrir. Ég fór í vinnuna á hverjum degi í spennutreyju. Vöðvarnir allir samankrepptir vegna hræðslu um hvað myndi gerast. Ég uppskar vefjagigt, síþreytu og andlegan pakka sem fylgir.  Þannig að ef ég hefði horft á þetta atvik hefði ég orðið reið og ráðist á manninn.

Ég er búin að líða nóg sjálf og vil ekki að neinn líði þannig.

SORRY EN ÞETTA ER BARA SVONA.

Kær kveðja frá vinkonu þinni sem er með skítlegt eðli

[Halldóra Lára Ásgeirsdóttir, 1.7.2009 kl. 13:20]

Rósa mín!

Drottningar tala ekki svona!

Við eigum að vera sama eðlis og Jesú.

Fallegum konum hæfir fallegur hugur!

  Með virðingu  Halldóra.