Brandari og ....

Sæl verið þið!

Núna ætla ég að byrja á að segja ykkur skrítlu, og ekki veitir af að létta  andrúmsloftið.

Það var ung stúlka sem gekk í klaustur.

Abbadísin kynnti fyrir henni reglur klaustursins.

Þú mátt bara segja þrjú orð á þriggja ára fresti.

Annars er þetta klaustur þagnarinnar.

Jú allt gekk vel, og eftir þrjú ár kom abbadísin og

sagði,nú máttu tala þrjú orð.Unga nunnan sagði:

" Rúmið er hart" Ekket mál við látum laga það.

Svo liðu önnur þrjú  ár,og aftur kom abbadísin, og 

spurði ungu nunnuna hvort hún vildi nota tækifærið 

og tala þessi þrjú orð, " Maturinn er kaldur"sagði hún.

Það gengur ekki, þú verður að fá heitan mat,ég tala um þetta 

í eldhúsinu. Að öðrum þremur árum liðnum kom abbadísin aftur

og spurði ungu nunnuna hvort henni lægi eitthvað á hjarta.

" Ég er farin" sagði hún ,þá sagði abbadísin: Eins gott,þú ert hvort sem er

alltaf að kvarta"

Brosið léttir aðeins lundina, og þá er gaman að lesa  brandara.

En ég skyl ekki við þessa færslu nema koma með kvatningu úr Guðs orði.

Í sálmi 23 stendur, Drottinn er minn hirðir....................við kunnum þetta vel flest .

En það stendur meira í þessum frábæra sálmi.

Hann hressir sál mína opg leiðir mig um rétta vegu, fyrir sakir nafns síns.

Jafnvel þó ég fari um dimman dal,óttast ég ekkert illt,því þú ert hjá mér.

Kæru vinir! Leggjum allt okkar líf í Drottins hendur, og leyfum honum að 

vera með okkur í öllum kringumstæðum lífsins.

Lífið er ekki alltaf auðvelt, en ef við eigum Jesú í hjarta okkar,þá er hann alltaf þar sem við

erum og stendur með okkur, hjálpar og gleymir okkur ekki.

Þar til næst,brosum út að eyrum.

  Kveð með hinni fögru íslensku kveðju 

                                             Bless

                                                    Halldóra.

Geimganga

Komið þið sæl!

Æ, mér finnst það alltaf jafn ógeðfellt þegar svona "merkilegir" atburðir eiga sér stað,að einhver sé að spássera úti í geimnum.En mér ætti ekki að finnast það,heldur ætti mér að finnast það eðlilegt,vegna þess að þekking og tæki þessa heims er slík. Og Biblían,sem skrifuð var löngu fyrir okkar daga tekur á slíkum málum og segir um manninn,þú lést hann verða litlu minni en Guð! Með sæmd og heiðri kryndir þú hann.Þú lést hann ríkja yfir handaverkum þínum,allt lagðir þú að fótum hans.

Takið eftir ! Guð gaf manninum slíka þekkingu, að maðurinn er litlu minni en Guð.

Mér kemur alltaf þessi setning Biblíunnar í hug þegar,maðurinn er að gera eitthvað sem  er ,næstum einum of! Og svo er það líka næstum svakalegt til að vita að þessum atburði er sjónvarpað beint í Kína.

Ég er nú ekkert gamaldags í mér og púkó í hugsun,held ég,en  það er samt eitthvað við svona gjörning sem,mér er illa við.Kanski er það bara sú hugsun ef  eitthvað brygði út af, og þeir kæmust ekki til jarðarinnar aftur, sem gerir það.Veit það ekki En hitt geri ég,ég óska  Zhai Zhigang og félögum alls hins besta.

Fyrir okkur sem höldum okkur bara hér niðri á jörðinni, eru hér yndisleg orð úr Biblíunni:

Svo segir Drottinn,sá er skóp þig, og myndaði þig.Óttastu eigi,,því að ég frelsa þig. Ég kalla á þig með nafni ,þú ert minn!

                              Með kveðju og Guðs blessun     Halldóra.

Zhai í geimgöngu

Ljóðið sem ég fann.

Góðan dag,gott fólk!

Hef verið að lesa ljóðasafn Davíðs Stefánssonar  í morgun,og rekist á margt fallegt.

Hér kemur ein vísa úr Vegamótum,margra erinda ljóði:

Sé ég veg og vörður

vísa upp í móti.

Styrk þarf til að standa,

stikla á eggjagrjóti.

Upp í bláu bergi

blikar óskalindin.

Blessun bíður þeirra,

sem brjótast upp á tindinn.

 

Mér finnst þessi vísa nokkuð góð og kvetjandi fyrir alla, að gefast ekki upp þó í vörðurnar reki.

Stundum er lífið eins og erfið fjallganga,þar sem við rennum niður tvö skref, þegar við höfum tekið eitt.Og okkur veitir ekki af hjálp og styrk til þess að standast. Og það er svo gott að eiga trúna á Drottinn Guð, sem er með okkur, og er alltaf hjá okkur þó að við tökum ekkert eftir því,þá er hann hjá okkur hljóður,og hjálpar á hverju sem gengur.

Hér er önnur vísa,sem var einmitt tilefni þess að ég fór að lesa ljóðasafnið.

Drottinn himnma og heima,

herra dags og nætur

á þig einan hrópar

allt,sem kvelst og grætur.

Láttu lyði alla

leiðir réttar finna

láttu ljós þitt vera

lampa fóta minna.

 

Við þekkjum öll mátt rafmagnsins, sem tendrar ljósið. Og ef við förum í koldimmu,þá vitum við best hvað við þörfnumst ljóssins mikið.Þannig er trúin á Guð, sem leiðir okkur og lysir  á æfigöngunni.

Kæru vinir! Látum ljós Jesú vera lampa fóta okkar!

Þar til næst,Drottinn blessi ykkur öll!

                    Kveðja úr Garðabænum

                                Halldóra.

Jóhann Benediktsson tilkynnir afsögn

Heil og sæl!

Þetta er dapurleg staða,sem upp er komin í þessu mæta embætti.Ég hef alltaf borið mikla virðingu fyrir Jóhanni, og fundist hann bera góðann þokka, auk þess að vera starfi sínu vaxinn.En fyrst og fremst er illa farið með mikla þekkingu og vel þjálfað fólk á sínu sviði.Ég horfi með skelfingu til þess er nytt og óvant fólk  fer að vinna sömu störf og þessir ágætu menn sem nú hverfa til annarra starfa sinntu.

Ætla svo sem ekkert að telja upp afrek þeirra, en lögregla og tollverðir hafa komið í veg fyrir að eyturlyf  og önnur óáran hafi flætt óhyndrað inn í landið.Reynsla og þekking er dyrmæt.En svona er þetta nú! Þegar ég sá í sjónvarpinu að þeir voru að funda í safnaðarheimili Keflavíkurkirkju, hugsaði ég,það er áræðinlega blessun  sem fylgja mun Jóhanni inn í næstu skref í hans persónulega lífi,að enda þetta  í  húsi Guðs.

Ætla ekki að skjóta á einn eða neinn,en ég tel að hér hafi verið teknar rangar ákvarðanir.

Vona heitt og innilega að það fari að komast ró yfir lögregluna og starf þeirra,því embættið má alls ekki missa virðingu almenings.Við hinir almennu borgarar þurfum að geta reitt okkur á þessa þjóna  að öllu leiti.

 Bið Guð að blessa Jóhann og hans framtíð,sem og lögreglu og tollstjóraembættið á Suðurnesjum.

 Þar til næst  Drottinn blessi ykkur!

                               Halldóra.

Jóhann tilkynnti afsögn

Andanefjurnar

Komið þið sæl!

Það vill nú svo til að ég var að koma norðan af Akureyri seinni partinn í dag.

Notað tækifærið og kíkti á andanefjurnar á pollinum.Það var mjög sérstakt að keyra 

Drottningarbrautina og sjá alla bílana sem parkeruðu við götuna,til að líta á hvalina.

Ótrúlegt að sjá hve nálægt landi þær voru.Dyrin voru mjög forvitin og gláptu  á móti á 

allt fólkið sem safnast hafði saman þarna.Meira að segja rútur  voru þarna fullar af forvitnu fólki.

Í sumum búðum sem ég kom í var afgreiðslufólkið mjög áhugasamt um að fræða okkur sunnan menn,um þessi skemtilegu dyr.Ein afgreiðslu konan sagði að ef þær hyrfu þyrfti ekki að kvíða neynu þær kæmu alltaf eftir tíu mínútur! Hvað sem hver segir er þetta bara svolítið skemtileg tilbreyting fyrir lífið og tilveruna  þarna á Akureyri! Vona bara að Akureyringar njóti þessara góðu gesta meðan þeir eru!

Að öðru leyti var bara gaman að koma til Akureyrar!

Þar til næst Guð veri með ykkur!      Halldóra.

Dauð andarnefja í Höfðahverfi

Ekki hagvöxtur fyrr en 2010

Komið þið sæl!

Öll þessi spenna sem hefur verið í íslensku efnahags lífi,hefur gert mörgum mjög erfitt fyrir.

Bara matar innkaupin eru erfið útaf fyrir sig hvað þá afborganir og það sem kemur fyrirvara laust upp.

Bara það að fara til tannlæknis verður að bíða. Og þegar staðan er einhvernvegin svona,þá líður fólki svo illa.

Ég er með uppörfun handa okkur öllum inn  í daginn í allar kringumstæður lífsins, úr orði Guðs:

Drottinn lítur  niður af himni,horfir á mannanna börn. Hann hefur myndað hjörtu þeirra og gefur gætur að öllum athöfnum þeirra. Og, augu Drottins vaka yfir þeim sem reiða sig á elsku hans. Hann varðveitir  líf þeirra á neyðar stund.

Þegar við komun fram fyrir Guð með það sem íþyngir okkur, verður byrðin einhvernvegin léttari, og gefur manni sjálfum styrk. Það þarf líka að biðja fyrir íslensku þjóðinni!

Þetta voru morgun hugleiðingar mínar.

 Bið þess að dagurinn færi ykkur mikla gleði og blessun!

                                 Halldóra.

Ekki hagvöxtur fyrr en 2010

Boðskapur dagsins.

Sæl og bless!

Var með boðskap dagsins á útvarpsstöðinni Lindin í morgun,læt hann vera minn boðskap hér í dag.

Í dag langar mig að uppörfa þig  og gefa  þér gull mola frá borði  hins himneska Drottins Guðs.Það kemur oft fram í í Guðs orði hvað við erum mikið elskuð af honum.Það stendur drottinn þú rannsakar og þekkir mig hvort sem ég sit eða stend,þá veist þú það.Og meia að segja stendur svo fallega,Þú skynjar ´hugrenningar mínar álengdar,hvort sem ég geng eða ligg,þá athugar þú það. Alla vegu mína gjörþekkir þú.Ég vona að þú hafir tekið eftir þessum orðum frá himni Guðs til þín.Það smæsta og það stæsta í þessu lífi skiptir Drottinn Guð máli. Hann dó á krossi fyrir þig og blóð hans hefur afmáð  alla synd. Við eigum hreinsun í blóði hans. Við erum hrein fyrir blóðið hans. Og Drottinn vill leiða okkur hvert sem við förum.Sumir erum kanski í táradalnum á þessari stundu.Drottinn er hjá þér,Drottinn er nálægur ! Án hans værirðu kanski en verr staddur. Hann heyrir bæna andvarpið þitt!

Það er frásaga í Jóhannesar guðspjalli þar sem sagt er frá  undarlegu fyrirbæri en það var laug,þar sem vatnið hrærðist á ákveðnum tímum og sjúkir fóru ofan í og fengu lækningu. Sá sem fór fyrst fékk lækningu. Og þarna var maður sem hafði verið veikur í 38 ár, sem að okkar áliti er einn besti kafli lífsins.En þarna var þessi ágæti maður, en hann náði aldrei að komast ofan í,því það var alltaf einhver á undan honum.Svo kom Jesús þarna, og sá hann þar sem hann lá og vissi að hann hafði verið lengi sjúkur .Jesús kom til hans og spurði hvort hann vildiverða hreinn. En svar mansins var svo vonlaust, er hann svaraði: Herra éghef engann til að láta mig í laugina þegar vatnið hrærist og þegar ég er að reyna að koma mér ,fer alltaf einhver annar á undan. Herra ég hef engann til að láta mig í laugina.Jesús segir þá Stattu upp, tak rekkju þína og gakk.

Mér finnstþetta svo heillandi saga.Hún segir mér að Jesús kemur aldrei of seint.Við sleppum kanski ekki  við þjáningu þessa heims. En ef við viljum hafa Jesús með mun hann koma.Líka til þín sem finnst þú vera í vonlausum aðstæðum.Lokum aldrei á að Guð geti gert hið ómögulega! Jesús er nær en þig grunar. Hann vill fá að koma og hressa sál þína.Nærvera hans er einstök. Og nú kvet ég þig til að ákalla nafnið hans þér til hjálpar og lausnar og blessunar.Og Jesús kemur þegar þú nefnir nafnið hans! Amen.

Lögreglan

Heil og sæl!

Þegar ég var unglingur man ég svo vel hvað maður bar mikla virðingu fyrir lögreglunni.Ég upplifði þá sem þjóna,sem vernda borgarana.Og ég man eftir því sem barn þegar þeir komu í barnaskólann til að kenna umferðarreglurnar.Man hvað mér þótti þeir flottir! Og ég tók boðskapinn þeirra alvarlega.Aldrei að fara yfir götu nema þegar græni karlinn  kemur!

Svo kom þetta tímabil að fólk gerðist löggu hatarar,og því miður hefur það ekkert skánað, heldur versnað.Þetta er hræðilegt og á ekki að eiga sér stað! Mér blöskrar hvernig krakkar geta æst upp einhvern óþokka lyð.Þá er ég að meina það sem gerðist upp við Rauðavatn þegar vörubílstjórar  voru í stræk.Krakkarni hentu eggjum í lög gæslu lyðið.Skóla krakkar að eyða vasapening í egg, til að geta hagað sér á þennann hræðilega hátt. Þetta er þó kanski það minnsta.En þegar þessir blessaðir menn eru orðnir hræddir um líf sitt,þá er nú langt gengið.Það ætti að rass skella alla þá sem koma svona fram  við  lögregluna! Ég beini orðum mínum til foreldra og kvet þá til að kenna börnum sínum virðingu  við alla menn og konur og þá líka við þessa þjóna sem eru að vinna sína vinnu, eins og hver anna.

Ætla mér ekki að fara út í launa umræðu.En bið Guð um að vaka yfir þessum mönnum sem eru að vinna  sína vinnu á nótt sem degi.Og kvet þá til að leggja sig og sína í Guðs hendur. Ég er þakklát lögreglunni fyrir svo margt,m.a. kom lögregla á bílaplanið við húsið mitt og límdi miða í bíl sem hefur staðið mánuðum saman í besta stæðinu.Ég fór bara og þakkaði löggunni fyrir, af því ég vil endilega losna við þennan bíl skrjóð sem hefur staðið þarna allan þennan tíma. Hver annar hefði gert þetta?

Þetta átti bara að vera stutt klausa,en ég gæti sagt svo margt, sleppi því ,og bið ykkur vel að lifa.

Og verið góð við hvert annað!

                                      Halldóra.

„Ég skal drepa konuna þína!“

Fornbílar á ferð

Heil og sæl!

Í mínum huga eru svona gripir verðmætir, og mér finnst einhvernvegin að það þurfi að umgangast þá með virðingu og þeir sem eiga þessa bíla þurfi að keyra á löglegum hraða.

Sjálf var ég á ferð gegnum þjóðgarðinn á Þingvöllum á dögunum, og mér blöskraði aksturs máti þessara farar tækja.Þeir keyrðu þessa " fínu" bíla á þvílíkum hraða inni í þjóðgarðinum að maður varð að hafa sig allan við  að gæta þeirra og sín sjálfs, svo ekki færi nú illa.Og þar sem beigjur eru krappar slóu þeir ekki spönn af! Veit ekki hvort þetta er af monti eða hvað, en alla vega hefði löggan þurft að vera þarna og segja  við ökum hér á 60km hraða  en ekki 90km gegmum garðinn.Ég var í því að forða mér út í kant, svo ekki færi illa.

Vona samt að þeir komi heilir heim .

 

                                  Halldóra.

 

Fornbílar á ferð um landið

Sinfóníuhljómsveitin.

Heil og sæl!

Það koma þær stundir í lífi okkar að við verðum þreytt og þörfnumst hvíldar.Það er vegna þess að álagið hefur orðið of mikið.Eitt af því sem ég geri undir þessum kringumstæðum er að fara út að ganga, ekki til að taka á í göngunni, heldur til að njóta útiverunnar.Svo drekk ég sem minst kaffi, og reyni að fara vel með mig.Ég held að það sé viska að passa þannig upp á sig.En umfram allt þá er best af öllu að  koma til Jesú, segja við hann " Jesús ég vil bara fá að halla mér í þinn faðm, ég ætla ekki að segja neitt, bara fá að hvíla mig í þínum faðmi" .Og vitið þið það, gott fólk að þetta breytit öllu,maður nærist í sálu og sinni.Á þessari stundu hljómar setning frá orði Guðs,og alla vegu mína gjörþekki þú!

Og þótt ég fari um dimman dal,ÞÁ er hann þar.Með þér og hjá þér.Og þótt ég settist við hið ysta haf,þá er hann þar.Vá! Hvað við erum umföðmuð, af nærveru Drottins Guðs.Hann hefur ekki augun af okkur,þér og mér.Það er mikill styrkur.

Og til að undirstrika hvað við erum mikilvæg,í öllu okkar lífi, langar mig að segja sögu sem ég hef nylega sagt í öðrum vetvangi.Það er sagan af sinfóníu hljómsveitinni og stjórnanda hennar.

Allar sinfóníu hljómsveitir hafa öll hljóðfærin sem pryða þannig hljómsveitir, fiðlur, háar og lága, kontrabassa, lúðra af öllum gerðum og tegundum,trompeda og klarinettur. já og svo mætti lengi telja.En í þessari hljómsveit var lítil flauta semkölluð var pikkaló flautan.Hún var mjög lítil, en var samt hluti af þessari hljómsveit.Á einni æfingunni,horfði hún á öll hljóðfærin og hugsaði,þau eru öll svo mikilvæg, falleg og stór.Ég ætla bara ekkert að láta í mér heyra,það tekur örugglega enginn eftir því þó ég spili ekki með.Og næst þegar hljómsveitin spilaði þagði litla flautan.og þegar hljómsveitin hóf að spila kom hún ekki inn á réttum stað.Stjórnandinn, stoppaði hljómsveitina , og spurði litlu flautuna hvers vegna hún spilaði ekki sinn part? Ég er svo lítil og ómerkileg að það tekur enginn eftir þó ég verði ekki með.Ég skipti engu máli. Þá sagði stjórnandinn, þú skiptir svo miklu máli, ef þú spilar ekki þitt,þá er tónverkið ónytt. Þú ert mikilvæg. 

Þannig er það kæru vinir, við erum mikilvæg þar sem við erum, sem makar, sem foreldrar, sem vinnandi fólk.Það kemur enginn í staðin fyrir okkur! Við erum einstök, og okkar "hljómur" verður að heyrast.

Þannig horfir Guð á okkur! Sem alveg einstaka og yndislega einstaklinga, sem hann skapaði til að  flytja þann tón  og þá gleði sem við ,eins og litla flautan, ein getum gefið.

 Hjálp okkar kemur frá skapara himins og jarðar!

  Drottinn blessi ykkur í dag!!

                               Halldóra Ásgeirsdóttir.